Uzun zaman olmuş yazmayalı. Yine ellerimi klavyede kayarken buluyorum. Yeniden merhaba! okuyucularım demek isterdim de eminim kimse de okumuyo.
"Değer vermek" - ne kadar çok kullanırız şu 2 kelimeyi. Her insan hayatındaki bireylere belirli bi değer biçer zaten, önemli olan miktarıdır o değerin. "Sana değer veriyorum", evet ben de sana belirli bi değer veriyorum zaten, muhattap aldığın herkesin bi değer katsayısı vardır. Diyelim ki çok önemli senin için biri, dost olarak, arkadaş olarak, ya da her ne şekildeyse. Ben genelde karşımdakine önemli olduğunu sözlerimle değil bakışlarımla, onu dinleyiş tarzımla, anlattıklarına verdiğim cevaplar ve onun için yaptıklarımla hissettiririm. Fakat, şunu farkettim ki, insanlar, sevildiklerini önemsendiklerini böyle şeylerle anlamaktansa, duymak istiyorlar. Ben sevgi cümleleri kuran bi insan değilim karşımdakilere. Çok nadir içimden gelir böyle şeyler. Kendimi düşündüm, evet ben de bana ne kadar değer verildiğini duymak isterim, hissedebilmek isterim bi şekilde, özlenerek, bi ortamda istenerek, ilgilenilerek. Ben yapıyor muyum? Hayır.
Sorun da burda. Birey ne kadar saygı duyulduğunu, önenmsendiğini hissederse, karşısındakine de o kadar gösteriyor. Peki ilk gösteren kim olacak? Artık ben olmaya karar verdim. İnsanlara benim için ne kadar önemli olduklarını hissettiricem. Yapıcam bunu. Ne kadar değerli olduklarını her fırsatta hatırlatıcam onlara. Çünkü ben insanları koşulsuz sevmeyi, onlara güvenmeyi seviyorum ve bu sevgiyi onlarla paylaşmaktan geri durmama gerek yok! Seviyorum sizi dostlar! Özelsiniz =)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder