İlhamım da şarkılar aslında. Melodilerden kelimeler, kelimelerden cümleler kuruyorum. Bazen de sözlerin aklımda uyandırdığı imgelere öyküler yazıyorum. Hikaye karakterleri yaratıyorum kafamda, bir süre kendi hayatımı bırakıp onlar oluyorum.
Onların hislerini yaşayıp, onların cümlelerini kuruyorum. Her duyguyu tadabiliyorum böylece, hissetsem de hissetmesem de. Yarattığım karakterler ve kurguladığım öykülerde yaşıyorum.
İşin ilginci ise, çoğu zaman daha güzel kurgularda yaşamak, gerçekten daha yaşanası. En azından hissedilen acının dozunun kontrolü sende hala. Mutsuz sonlar bile can yakmaz kurgularda.
Tıklayın buna Bu şarkıda bi anım var ve anlatacağım bu sefer, (entersan bir şey beklemeyin çok sıradan)
'teoman konseri, hacettepe. aşıktım ben o zamanlar bi adama. bir yıldan fazla oluyor. şimdi o insanla görüşmüyorum da pek. umrumda da değil, aşk böyledir, söndü mü bi kere, küllerinden imkansız bir daha doğamaz. herneyse, birbirimize şarkı seçiyorduk 2 kız arkadaşımla. zaten o kadar komikti ki, 3ümüz de aynı tayfadan elemanlardan hoşlanıyorduk. hoşlanma demeyelim de ben fazlasıyla aşıktım çünkü. evet körkütük. bana da bu şarkıyı uygun görmüşlerdi. sizi anlatıyor demişlerdi. doğruymuş da fark ediyorum şimdi, en azından birkaç cümle tutuyor ya işte o bile yetmiş bana. o zamandan beri ne zaman dinlesem o anı tekrar yaşıyorum. düşünselim olan bildiğim şarkıları koyduğum gümüş kaba bu şarkı da böyle girmiş oldu böylece.'
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder