Umudu öldürmeye kıyamadılar. Göz aklarına kan kırmızı damarlar çizen yaşlarda bile sakladılar damla damla belkilerini, acabalarını.
Umudu öldürmeye kıyamadılar. Sözlerindeki yalanlar gözlerine değemedi. Bakışmaktan kaçsalar bile kalpleri kaçamayacak kadar içlerine işlemişti.
Umudu öldürmeye kıyamadılar. Öfkesinin çığlıklarıyla gururunu besledi kız, sessizliğe döndüğünde ise sustuklarıyla başbaşa kaldı. Isınmak için umudun mumunu yaktı. Tereddütlü ama kararlı.
Umudu öldürmeye kıyamadılar. Tepkisizliği seçti oğlan, hayal kırıklığını parça parça bölüp kaburgalarının arasına kafesledi. İçinin daraldığını hissetti. Canı yandı ama cümleleri umarsızdı.
Umudu öldürmeye kıyamadılar. Kız hançeriyle yaklaştı, titredi elleri, geriye döndü adımları, onu uzaklaştırdı. Erkek meşaleye davrandı, ateşten gözleri acıdı, denedi, direndi bir müddet ama yapamadı.
Umudu öldürmeye kıyamadılar. Pişmandı kız, erkek ise inatçı. Yorgundular. İçlerindeki gerçekliği susturup, dışa vurdular yalanı. Suskundular hep, ve artık yalancı. Üstelik kendileriydi kandırdıkları.
Not: Her Zaman Kaybettik Sen ve Ben 'in devamı olduğu doğrudur.
Ben olsam dinlerdim;
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder