Together we stand, Divided we fall!

Herkesin bi "müzik zevki" vardır hani. Dinlemekten hoşlandığı tarz, grup, şarkıcı. Bence bu çok doğru bi yaklaşım değil. İyi-Kötü müzik tarzı yoktur, olmamalıdır. Her tarzın içinde iyi, kaliteli, ve kötü, kulağa hoş gelmeyen vardır. Müzikte de her sanat dalında olduğu gibi kalıplaşmış kurallardan bahsedemeyiz tabi, insan o yüzden "kulağına hoş gelen" tabirini kullandığımız müziğe yönelecektir.

En saygı duyulası şeyin sanat olması gerekirken, en saygısızca ve acımasızca eleştirilen şeydir bir sanat dalı olan müzik. Her tarzın kitlesi diğerine sataşmayı marifet sanmaya başlar bi süre sonra. Ne kadar doğru peki bu? "Ben elmayı çok seviyorum ama armut çok rezil bi meyvedir onu yiyenlerin aklından zoru var" demek ne kadar saçmaysa, "Ben rockçıyım, rap dünyanın en saçma müziği" demek de aynı oranda saçmadır!

Müzik ki yeryüzünde, durup dururken insana hisleri aktarmanın en güzel yollarından biridir, kendi içinde çatışmaya girip savaş gibi gereksiz bir şeyle onu kirletmek o kadar çirkindir.

Her tarz müzikten, içinize güzel hisler uyandıran, yaranızı saran ya da acınızı içinde daha çok bulup yalnızlıktan kurtulduğunuz, teselli bulduğunuz şarkıları seçin, dinleyin dinletin. Çünkü her sanat gibi müzik de paylaştıkça güzeldir.

İyi müzik dinlemek için illa profesyönel bi müzik bilgisine sahip olmanız gerekmez, duygularınız sizi doğru yere zaten götürür. Yeter ki barış içinde dinleyin o büyülü sesleri!

Günün şarkısı :

* Lionel Richie - Easy Like the Sunday Morning - http://fizy.com/s/1m8lpu