27 Eylül 2010 Pazartesi

Psikolojik Çöküş Evreleri.

Anlatmakla geçmeyecek sıkıntılar.
Bi türlü bulamadığın çözümü sadece sende olan sorunlar.
Kalabalığın içinde daha çok hissedilir hale gelen yalnızlık duygusu.
Huzursuzluk, zaman akıp geçerken hedeflerine ulaşamadığını görmenin yarattığı hayal kırıklığı.
Başarısızlık korkusu sonucu, çabalamaktan kaçmak.
Yapmak istediklerinden uzak durma, nedenini sadece üstüne çökmüş korkutucu bir ağırlığa bağlayabilme.
Kendinden bütün bu dalgalanmalar yüzünden nefret etmek.
Şu an burda oturup bişeyleri düzeltmeye çabalayacağına bu yazıyı yazdığın için kendine kızmak.
İlk defa, hayatında hep çalan müziğin sustuğunu hissetmek.
Sessizliğin sesinden korkmak, içinden çığlık atmak gelirken derin derin susmak.
Kendini ifade edememek, en büyük kozu kelimeler olan bir insan için bunun yarattığı yıkım.
Kafanda beliren çözümleri horgörüp depresyona kendini itmek.
Sevildiğine olan inancını kaybetmenin yarattığı değersizlik hissi.
Hayat kadar güzel bir şey içinde bu kadar gereksiz bir varlık olduğunu düşünmeye başlama.
Akıp geçen zamanla yüzleşememe.
Çöküş.
Kayboluş.
Sessiz hıçkırıklar.


Gerçek bir öyküden alınmıştır. Hatta şu an yaşananından...

Playlist;

Boşluk....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Real Time Analytics