Unutmak. Bu kelime dönüp duruyor aklımda. Hatırından silmek ama hatırlamamak değil, bir köşeye saklayıp da koyduğun yeri görmezden gelmek gibi. O'nu unuttum dersin hani. "O" dediğine göre hatırlıyorsun bak, unutmadın, sadece ona karşı bakışının anlamını değiştirdin. Yoksa kimi unutabilirsin hayatta? Sadece anıların ve duyguların üzerindeki etkisi son bulur. Unutmak diye bir şey yok.
İnatla yanlış kullanıyoruz bu kelimeyi. Böyle yerleşmiş dilimize. Düşünüyorum da ne acı bir şeydir unutulduğunu duymak. "Seni unuttum" ne ağır bi cümledir öyle. En çok unutulmak koyar insana, bundandır ölümün bir son olmadığına kendimizi inandırışımız. Başka bir insanın içinde ölmek de aynı derece rahatsız edici değil mi? Oysa ki birini sevdin mi unutmazsın onu, hiçbir zaman. sevgin tükenir belki ama kalır ismi aklında, hiç olmadı varlığı mutlaka anılarına işlenir bir gün hatırlarsın. İnsan unuttuğu şeyi hatırlar, anar mı hiç? Hatırlamaz tabi, ama eski sevdiklerimizi, dostlarımızı hatırlarız biz. Dedim ya, unutmak diye bir şey yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder