Uykusuz Her Gece.

Yine uyuyamadım, gözlerime uykunun uğramamasından mı? uğramasını engelleyen düşüncelerden mi? Biiemedim. Elektrik kesildi yattım yatağa, gelince geri kalktım, uyuyamadım işte.

Biraz gitar çaldım, biraz müzik açtım, yazılar yazdım bilinmezlere, internette dolandım, her köşede aradım bulamadım uykumu. Yalnız değilim, çoğumuz uykusuzuz her gece. Bu sene bozuldu benim uyku düzenim. Ne de çok severdim uyumayı, hala da seviyorum, bütün bi gün uyusam suçluluk duymam günü harcadım diye.

Şimdi gelmicek bi türlü ama yarın da intikamını alıcak benden, uyku akan gözlerimle dolaşıcam zombi gibi. Okuldaki çimlere yatıp uyuyasım var. Güneş gözlerimi hafif gıdıklarken, güneş gözlüğüm olmasına rağmen, mayışık bi biçimde yarı uyur yarı hayal kurar halde yeşilliklerde kaybolasım. Seviyorum o kafaları. Şehirde otursam seğmenlere giderdim. Haftaiçi şehre inmem mümkün olmuyo.

Uyusam artık, zorla getirsem mesela uykumu? Annesinin 10. seslenişinde pes eden bi çocuk misali geliverse.. Evet denemeye değer. O zaman fizyden bi playlist yapıp yatıyormuşuz. İyi geceler.