şarkımız bu kez başlığımızla aynı efenim buyrunuz; http://fizy.com/#s/1nmkd5 (Lily Allen - Don't Get Me Wrong)
Hep korktuğunuz başınıza gelir bu hayatta. Çoğu şeye inanmam kolay kolay da buna çok inanıyorum. Neden? Çünkü hep korktuğum başıma geldi, neyin olmasından çok büyük bir çekince duyduysam içimden kendimi rahatlatmaya aksini düşünmeye çalıştıysam da fayda etmedi. 'Korktuğum' peşimi bırakmadı, üzerime üzerime gelip sonunda tepeme çıktı.
En büyük korkularımdan biridir yanlış anlaşılmak. Zaten kendini anlatmak ve anlamak üzerine bir mücadeledir hayat, ve bunu en doğru biçimde yapmanın yollarını arar insan yaşamı boyunca, sanat bile bu nedenle ortaya çıkmışken, anlaşılamamak herkesin bir şekilde korkusudur zaten.
En iyi yazıyla ifade ettiğime inanırım kendimi. Harflerin sözcükler oluşturarak sayfayla buluşmasındaki görsel ahenk benim için duyguların ve düşüncelerin beden bulmuş halidir, ve zaten en çok da yazdıklarımın anlaşılmaması huzursuz eder beni.
Korktuğum hep başıma geldi, gelecek de daha. Yanlış anlaşıldım, ya da yanlış anlattım belki bazen de bilemiyorum ama sözcüklerimin anlamı kaydı, belki sivri olmayan uçları yaydan fırlayıp ok gibi saplandı karşımdakilere. Fikirlerimin ucu yanlış dokundu, bilemem. Belki hayatı gereksiz ciddiye aldığımı hissettirdiğimden insanlara, gereğinden fazla ciddiyet arar oldular sözlerimde, bilemiyorum.
Zordur yazıda anlatmak fikir ve hisleri aslında. Yazıda mimikler yoktur, noktalama işaretleri ve okuyanın kendi içinde seslendirdiği cümleler vardır sadece. O yüzden vurguyu vermek epey yorucu ve zahmetli bir iştir. Derin anlamlar yüklediğimden kelimelere, bana ihanet etmelerini karşıdakine yanlış hissi vermelerini kaldıramıyorum belki de. Kendime kızıyorum, en çok da cümlelerime. Başkasının aklına yolculuk biletidir kurduğunuz cümleler, eğer yanlış cümle kurarsanız, yanlış bilet almışsınız demektir ve gitmek istediğiniz yerden çok daha başka bir yere varırsınız. İşte bu yüzden tüm korkum yanlış anlaşılmaktaki. Ben kaybolmaktan da korkarım, yanlış ıssız yerlerde vaktimi harcamaktan bir de.
Yanlış anlamayın beni olur mu? Hatalı ifade ettiğim yerleri hissederseniz kendiniz söyleyin bana, beraber düzeltelim. Aklınızda pamuk şeker resmetmeye çalışırken kılıca benzettiysem eğer, silip baştan başlayalım. İki akıl arasında dağlar olursa ne farkımız kalır geceleri durmaksızın birbirine havlayan köpeklerden?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder